"Deel uit te maken van die harmonieën dat vond ik vanaf het begin wonderbaarlijk"
"Ik ben al 22 jaar lid van dit koor. Ik ontmoette destijds de dirigent van het koor bij een workshop ‘stemgymnastiek’ en ze vroeg of ik al bij een koor zong. Ik zong toen bij een koortje op het werk maar dat was wat rommelig en ben op haar uitnodiging ingegaan en naar de repetitie van het VOV gekomen. Ze waren net bezig met het Requiem van Mozart, dus ik was meteen verkocht...
Wat me aantrekt aan oratoria is de schoonheid en om daar deel van uit te maken. Het is mooi om die muziek te horen in de concertzaal of op een opname, maar om een van de partijen te zingen en dus deel uit te maken van die harmonieën dat vond ik vanaf het begin wonderbaarlijk. En je leert zo’n stuk natuurlijk helemaal van binnenuit kennen.
Als jongetje had ik -naar men zei- een mooie jongenssopraanstem en zong ik in het schoolkoortje en incidenteel bij het NCRV-jeugdkoor. Ik werd gevraagd of ik bij het Haags knapenkoor wilde komen, maar in die pakjes lopen leek me niet zo geweldig. Jammer wel. Hadden mijn ouders me maar een duwtje gegeven dan had ik meteen in de muziek gezeten. Na een popbandje in mijn pubertijd heb ik heel lang niet gezongen tot er op kantoor een kantoorkoortje kwam. Leuk hoe dat dan kan lopen, dat zo’n toevallige ontmoeting met de dirigent dat ontsteekt en nu zit ik al 22 jaar elke maandagavond hier! Ik was 48 jaar toen ik lid werd, dus tja, ik zit hier al heel lang en ik hoop ook nog heel lang te blijven!”